Ruhun Katran Karası Anları

Ruhun kör kuyularda, zemheri ayazlarda, katran karası AN’larda oldu mu hiç? 

Sebepli ya da sebepsiz mutsuzluklar, acılar, öfkeler, kederler, hüzünler içinde devindi mi? 

Haksızlığa uğradığını düşünüp çevresindekilere ver yansın etti mi? 

Güvensizlik batağına saplandı mı? 

Hak ettiği sevgiyi, değeri, samimiyeti bulabilmek için, alabilmek için çırpındı mı? 

Sahibi olması gerektiğini düşündüğü şeylere sahip olamadığı için hırçın dalgalar gibi duvarları dövüp durdu mu? 

Arzularını oldurmak için taktığı bin bir farklı maskeyle, manipülasyon batağına saplandı mı?

Ve daha birçok dağlayan deneyimle kapkara oldu mu?

Peki tam o KATRAN KARASI an içindeyken, ruhuna mesken olan SEN, ne yaptın?

Ruhun KATRAN KARASINDA ki SEN, SEN’in kapkara halini görebildin mi? 

SEN’in en karanlık halin ile öylece olduğu şekli ile baş başa kalabildin mi?  

SEN’in gölgelenmiş, kararmış haline kabul verebildin mi? 

O karanlıklar içinde neler neler ile kuşatulmış SEN’e şahitlik edip, gözlemci halinde objektif olarak itiraf edebildin mi SEN’e, gördüklerini? 

O SEN’i şefkatle kucaklayıp, sevgiyle sarmalayabildin mi? 

Eğer bu merhameti, bu hoşgörüyü gölgelerle kuşatılmış KATRAN KARASINA hapsolmuş RUH’una, SEN veremezsen başkasından vermesini nasıl beklersin?

Beklesen ne fayda, beklediğini alabilir misin?

Varoluş Oyununun kurgusunun önce vermekten geçtiğini, vermeden alamayacağını bilir misin? 

Önce kendi kendine huzuru, keyfi, neşeyi, sevgiyi, kabulü vermeyi dener misin? 

Olduğun halini red etmeden, savunmaya geçmeden, kendi kendine bunları sunar mısın?

SEN, SEN’i affeder misin, tüm bu SEN’den mahrum ettiklerin için?

Böylece kendini hapsettiğin, bağımlı kıldığın her şeyden özgürleştirir misin?

Basitçe ve içtenlikle tüm kalbinle, gerçek bilgiye, anlayışa ulaşmak, acıdan ve ÖZ’e ait olmayan RUH’u KATRAN KARASINA zincirleyen tüm yüklerden arınmak için samimi arzunu sunar mısın?

Kalbinden akan ve tüm hücrelerinde titreşen bu arzunu, aldığın her nefes ile inanarak, güvenerek yineler misin?

İşte o zaman;

Gör bakalım karanlıklar nasıl aydınlanmaya başlayacak !

Gör bakalım ruhun nasıl huzur bulacak !

Gör bakalım SEN, nasıl yeni bir SEN olacak !

Yeni SEN ile, SEN ve BEN’den ötede BİZ’de, TEK’de buluşmak üzere 

Ece Kafkaslı